Równanie falowe
Encyklopedia PWN
brytyjski fizyk teoretyk; współtwórca mechaniki kwantowej i elektrodynamiki kwantowej.
fundamentalna teoria fizyczna opisująca oddziaływanie mikroobiektów materii między sobą oraz z zewnętrznymi polami, głównie z polem elektromagnetycznym.
podobieństwa między różnymi zjawiskami fiz., wyrażające się tym, że rządzą nimi identyczne lub podobne prawa i dzięki temu przebieg rozważanych zjawisk może być opisany za pomocą jednakowych zależności matematycznych.
orbital
funkcja falowa ψ opisująca stan jednego elektronu, zależna od współrzędnych ([łac. orbita ‘koleina’, ‘droga’],
) określających jego położenie w atomie (orbital atomowy), cząsteczce (orbital molekularny, orbital cząsteczkowy) lub krysztale.
fiz. zmiana w czasie położenia ciała materialnego względem wyróżnionego układu odniesienia, zmiana wzajemnego położenia elementów ciała, a także rozchodzenie się zaburzeń pól fizycznych.
w mechanice kwantowej przybliżona metoda opisu stanu układu wielu jednakowych cząstek o spinie połówkowym, np. elektronów w cząsteczce czy atomie lub nukleonów w jądrze.
